Do Pirota, koji se nalazi na jugoistoku Srbije, dolazi se iz Niša za nekih sat vremena vožnje, dok je iz Beograda potrebno manje od 4 sata vožnje.
Grad je podignut na mestu rimskog utvrđenja Turres, tek u XIV veku se pominje kao Pirot. Za vreme Turaka, naročito u 16. i 17. veku bio je lepa i bogata varoš, ponajviše zahvaljujući dobrom položaju i trgovačkim vezama.
Pirot danas broji oko 45.000 stanovnika. Ne može se reći da grad blista ali se jasno vide pozitivni pomaci koji se dešavaju poslednjih godina. Fabrika guma Tigar je glavni privredni faktor u gradu zbog kojeg u Pirot dolaze uglavnom poslovni turisti koji se zadrže dan-dva i ne vide ništa od onoga što okolina Pirota može turistima ponuditi. Bugara ima, ali je domaćih turista veoma malo.
Vreme je da to promenimo!
Vreme je da isplanirate par dana i posetite ovu sjajnu destinaciju! Pirot nije toliko daleko, cene su svuda veoma pristupačne i potrebno je samo dobre volje.
Zašto doći u Pirot?
Pozivni broj za Pirot je 010. Obišli smo Pirot i okolinu i pronašli najmanje toliko razloga da i vi to učinite!
8. Momčilov Grad
Pirotski ili Momčilov Grad je gradsko utvrđenje pored Nišave i nalazi se u samom gradu, odnosno na ulazu grad iz pravca Niša.
Grad je podigao Vojvoda Momčilo za vreme vladavine kneza Lazara ovim prostorima. Osmanlije su uspele da ga zauzmu, ali ga je 1386. godine povratio vojvoda Dimitrije, što je bio jedan od povoda za Kosovsku bitku 1389. godine. Tokom prve polovine XV veka nalazio se na prostoru srpsko-osmanlijskih sukoba, tako da se povremeno nalazio u posedu srpskih despota Stefana i Đurđa, nakon čega je trajno priključen Otomanskoj imperiji.
Utvrđenje je bilo u vojnoj upotrebi sve do prve polovine XX veka.
Obzirom na starost tvrđave i izuzetno veliki broj nemirnih događaja može se reći da su zidine grada prilično dobro očuvane. Trenutno se radi na uređenju Momčilovog grada i vidljivi su jasni pomaci na platou ispred tvrđave, uređene staze, posađena trava i uređeni parkovi.
Međutim, unutrašnjost tvrđave je u veoma lošem stanju, ali su i tu vidljivi radovi, za koje se nadam da će uskoro biti gotovi jer je nedopustivo da ovako značajan spomenik bude zapušten i neuređen, a mogao bi lako postati simbol grada. Do same kule se ne može doći jer je kapija zaključana, pa se nadam da će se i ovo srediti.
Pirotski grad je bio utvrđenje koje se mnogo teško moglo osvojiti, a to su Turci shvatili kada su došli pred njene zidove 1386.-e godine. U to vreme, pirotski grad su činile 2 celine:
Gornji grad koji je bio podignut na visokoj steni pored reke Bistrice, neznatno udaljen od njenog ušća u Nišavu. Osnova grada ima nepravilan, poligonalni oblik, u pracvu pružanja zapad-istok, dimenzija 50h35 metara, sa četiri kule raspoređene na sve četiri strane sveta, koje su pojačane izlomljenim pravcem pružanja veoma snažnog bedema. Ulazna kapija se nalazila na jugo-zapadnom prelomu bedema i tu je bila isturena peta kula. U severnom i istočnom delu trase bedema su izvedena dva ispadna ugla, veoma pogodna za strelce. Na samom vrhu stene, u okviru severnog bedema bila je podignuta visoka donžon-kula sa koje se prostirao veliki pogled na široko pirotsko polje.
Druga celina, donji grad, stepenasto je spušten na podnožje izdvojene stene, južno, istočno i severno uz gornji grad i on je bio opasan jakim bedemima na kojima su bile kule i nadsvodna kapija. Visoko stenje i reka iza grada bili su prirodni odbrambeni mehanizam grada tako da se Pirotu moglo prići samo sa jedne strane. Čak je i taj prilaz bio ograničen zbog močvarnog zemljišta.
Ove karakteristike terena i samog grada je tursku vojsku i te kako stavljalo u mnogo lošu stratešku poziciju. Postojao je i treći deo grada, slabiji bedem sa puškarnicama na prostoru prema reci ali on je izgrađen tek u XVIII veku. Nakon kosovske bitke, Pirot je menjao svoje gospodare, povremeno je bio u posedu despota Stefana i despota Đurđa. Nakon pada Smedereva i kraha srpske despotovine u XV veku, trajno pada u Osmansko vlasništvo sve do oslobođenja od Turaka